Sobótka

Sobótka (niem. Zobten, Zobten am Berge) – miasto nad Czarną Wodą w woj. dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Sobótka, u stóp Masywu Ślęży.

W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. wrocławskiego.

Po raz pierwszy wzmiankowana w 1148 w bulli Eugeniusza III jako osada targowa (Sabath). Przywilej odbywania targów nadał osadzie książę Bolesław I Wysoki w 1193 roku. Od 1128 do 1134 fundacja Piotra Włosta dla zakonu augustianów (kanonicy regularni), którzy – aby wykorzenić wciąż żywe kulty pogańskie – na krótko utworzyli na szczycie Ślęży klasztor, bardzo szybko przeniesiony do wsi Górka a potem do Wrocławia.

W 1221 Henryk Brodaty na prośbę opata Witosława nadał jej prawa miejskie na prawie średzkim. W 1353 jako wiano księżniczki śląskiej przeszła w ręce królów czeskich. W 1399 król czeski Wacław IV ponownie lokował miasto na prawie magdeburskim. Podobnie jak większość Śląska splądrowana przez husytów w 1428.

Wykupiona przez zakon augustianów w 1494. Przeżywała rozkwit w czasie habsburskich rządów w Czechach od 1526 roku. Poważnie zniszczona i wyludniona w czasie wojny 30-letniej (1618-1648) – z 1000 mieszkańców pozostało 200. Dawna zabudowa gotycka i renesansowa spłonęła w wielkim pożarze 1730.

Od 1745 wraz z większością Śląska w granicach Prus. Od 1808 własny samorząd. Do 1810 roku (sekularyzacja dóbr kościelnych w Prusach) pozostawała własnością klasztorną. Od 1885 stacja na linii kolejowej Wrocław – Świdnica – zlikwidowanej w ruchu pasażerskim latem 2000.

1 czerwca 1934 na fali germanizacji dawnych nazw słowiańskich na Śląsku organizacje Landesamt für vorgeschichtliche Denkmalpflege oraz Zobtengebirgsverein zaproponowały nadprezydentowi prowincji śląskiej zmianę nazwy miasta na Siling a góry Ślęzy (niem. Zobtenberg) na Silingberg, aby utrwalić w nazwach żyjące na Śląsku w starożytności wschodniogermańskie plemię Silingów. Władze odmówiły ze względów ekonomicznych i praktycznych. Swoją nazwę zmieniła za to druga z postulujących organizacji – nazywając się Silingverein.

Zdobyta przez Armię Radziecką 7 maja 1945. W trakcie walk została zniszczona w 50 proc., odbudowana w latach 50.-60. W latach 70. przyłączono do Sobótki wieś Strzeblów.
Historyczne nazwy miasta.

* 1148 – Sabath
* 1193 – Sobath
* 1200 – Sobat
* 1256 – Czobotha
* 1329 – Zobota
* 1336 – Zobotka

Nazwa Sobótka pochodzi do odbywających się tutaj w soboty targów

Według danych z 30 czerwca 2008, miasto liczyło 6831 mieszkańców.

Wraz z sąsiednimi miejscowościami (Sulistrowiczki, Sulistrowice, Będkowice) stanowi zaplecze turystyczne pobliskiego Wrocławia. Znajduje się tu Dom Turysty PTTK im. M. Stęczyńskiego „Pod Wieżycą”.

W zachodniej części Sobótki znajdują się odkrywkowe kopalnie granitu i skalenia. Na rynku – plastyczna mapa Masywu Ślęży.

ŹRÓDŁO: http://pl.wikipedia.org/wiki/Sob%C3%B3tka

KOMENTARZE DODAJ KOMENTARZ